“ၾကယ္ေၾကြလမ္းမွ အလြမ္းေကာက္သူ”

 အိပ္မက္႐ိုင္းေတြ 
ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ပြင့္ေ၀တဲ့ညက
ငါ့မ်က္၀န္းကမ္းပါးမွာ
ၾကယ္ေတြေရေသာက္ဆင္းၾကတယ္
အဲဒီညက

ခ်ဳိျမျမအဆိပ္ေတြျဖာက်တဲ့
ဓါးသြားတပ္ႏႈတ္ခမ္းပါးတစ္စုံရဲ႕ဂီတမွာ
အၿငိၿငိအယွက္ယွက္နဲ႔ခုန္က
တစ္ဘ၀စာ ျပာက်ခဲ့တာကုိး.....
အဲဒီညမွာ
တေလာကလုံး လင္းေ၀ျမေနတာပဲ
ဘာလုိ႔ ငါ့တစ္ေယာက္တည္း
မိႈင္းညိႇဳ႕ေစတာလဲ
ငါမသိဘဲ ငါကိုယ္တုိင္ကခဲ့တဲ့
ဇာတ္ထုပ္မွာ
ငါမေရးပဲ ငါ့ေသြးနဲ႔ဖြဲ႕တဲ့
ေတးတစ္ပုဒ္အတြက္
အဘယ္နတ္ဘုရားထံတိုင္တည္ရမလဲ
ဘယ္ပေယာဂမွ မပါ,ပါဘူးေလ
စူးတတ္တဲ့ဆူးကုိ
စူးမွာသိရက္နဲ႔
ခူးခဲ့တဲ့ ငါကပဲ႐ူးတာပါ.....
ထားလိုက္ပါေမ
နင္ေျခြခဲ့တဲ့ေျမမွာ (တစ္ဖ၀ါးမေရႊ႕)
အလြမ္းနဲ႔ငါေနမယ္
နင့္စန္းေတြ ရာသီကုန္မွ
ငါ့ဆီေလွ်ာက္ခဲ့ပါ
အတူတူ အလြမ္းေကာက္ထြက္ၾကတာေပါ့.....။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥