Friday, January 4, 2013

“ငါကိုယ္တုိင္...ငါ့ကုိယ္ငါ.....ေျဖသိမ့္ျခင္း”


အခ်စ္ဆုိတဲ့.....၀န္ထုပ္၀န္ုပုိးႀကီး

ငါ့ ရင္ဘတ္ေပၚက ေလွ်ာက်သြားခ်ိန္

ငါ..ေပါ့ပါးသြားမယ္ထင္ခဲ့တာ....
.

အမည္ေဖာ္ရခက္တဲ့ ေ၀ဒနာေတြ
ထင္တာထက္ ေလးလံလာလုိ႔

ဒီတစ္ညေတာ့.....ထမ္းလိုက္ဦးမယ္
.....

မနက္ျဖန္.....မနက္ျဖန္က်ရင္ေတာ့
.......

အုိဇုန္းလႊာအေပါက္အၿပဲနဲ႔

ၿဂိဳလ္ျပာႀကီး နာမက်န္းတာထက္

ရင္ဘတ္အေပါက္အၿပဲနဲ႔

ငါ့ႏွလုံးသား နာမက်န္းတဲ့အေရးအတြက္

အခ်ိန္ဆုိတာႀကီးဆီ အပ္ႏွံရဦးမယ္......

ငါ....ကိုယ္တုိင္ေရးတဲ့ ဇာတ္ထုပ္

ငါ.....ကိုယ္တုိင္မသိမသာကတဲ့ ဇာတ္ရွဳပ္

ငါ.....ကိုယ္တုိင္...ငါ့ကိုယ့္င
ါပဲ...အျပစ္တင္လုိ႔......

ခဏေလး....

ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္လည္တည္ေဆာက္လုိက္ဦးမယ္....
..

အခ်ိန္တစ္ခုေလာက္.........


• မုိးဇက္ဒီမြန္း •

Tuesday, January 1, 2013

“ငါ…ကဗ်ာေရးပါသည္…”


ငါ….ကဗ်ာေရးပါသည္….
လြမ္းလြန္လြန္း၍ ကဗ်ာေရးပါသည္…
စံပယ္ေတြ စံပယ္လုိပြင့္
ဒဏ္ရာေတြ ရင္မွာနင့္လုိ႔ ကဗ်ာေရးပါသည္…
မုိးၿခိမ္းလုိ႔ တိမ္႐ိုင္းေတြငုိုတုိင္း
မုိးတိတ္လုိ႔ သက္တ့ံေတြစုိတိုင္း
ဆြံ႕ပ်ံ႕ႏြမ္းလ်စြာ ကဗ်ာေရးပါသည္…
အစာအိမ္ယဥ္ေက်းမႈမွာ
အသျပာကကြက္ေတြ ကႀကိဳးေပ်ာက္
မြတ္သိပ္ေလာင္ၿမိဳက္မႈေအာက္က
ခ်စ္သူရဲ႕ ေျခစုံကန္မႈေၾကာင့္ ကဗ်ာေရးပါသည္…
အပ္ေၾကာင္းထပ္ၿပီးသား
ေခါက္႐ုိးက်ဳိး ေပ်ာ္စရာအရိပ္ေတြ
ဟုိး….ခပ္ေဆြးေဆြးအတိတ္ေတြ
တစ္ခါတစ္ေလ တူးဆြထုတ္ေဖာ္
ေယာင္ေဆာင္ေပ်ာ္လုိ႔ ကဗ်ာေရးပါသည္…
သမုဒၵရာအတြင္း ျဖည့္တင္းဖုိ႔
စာရိတၱေတြ သိကၡာေတြ
အသိတရားေတြ ပညာေတြ
မာနေတြ ခ်ေရာင္းတဲ့ပြဲကုိ
ဗလာစိတ္နဲ႔ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း
တိတ္တဆိတ္ေလးပဲ ကဗ်ာေရးပါသည္…
အမုိးအကာအေပါက္အၿပဲနဲ႔
နာမက်န္းတဲ့ ၿဂိဳလ္ျပာႀကီးေပၚ
ေသြးသံတရဲရဲ ျပာမြဲမြဲနဲ႔
ေပါက္ကြဲေနတဲ့ စစ္တလင္းေတြ
စိမ္းလန္းစြာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းဖုိ႔အေၾကာင္း
ေတာင္းဆုေျခြလုိ႔ ကဗ်ာေရးပါသည္...
သုံးရာသီစက္၀ုိင္းမွာ
သစ္ရြက္ေၾကြသံေၾကာင့္ … ရြက္သစ္ေ၀သံေၾကာင့္
မိုးထစ္ခ်ဳန္းသံေၾကာင့္ … မုိးတိတ္သြားသံေၾကာင့္
ႏွင္းပြင့္ေ၀သံေၾကာင့္ … ႏွင္းခက္ပ်ယ္သံေၾကာင့္
… … … … … … … … … … … … …. …. ...
ငါ….ကဗ်ာေရးပါသည္….ငါ…ကဗ်ာေရးေနပါသည္……

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥