ဘြဲ႕ယူတုန္းက ပုံေလးေတြပါ.....

လက္ညိႇဳးထုိးတတ္သူမ်ား

လက္ညိႇဳးထုိးတတ္သူမ်ား

အလြမ္းေျခြအနမ္းတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္

ရင္ထဲကထုတ္ၿပီး တခုတ္တရေလး

ထုဆစ္မိပါရဲ႕….

ေၾသာ္…အရွက္ေတာ္ကြဲစရာ

မဟာအမွားႀကီးတစ္ခုေလလား

ေျပာေနၾကတဲ့စကား

သတင္းလုိမပါး အတင္းလုိၾကားရပါရဲ႕ဗ်ာ…..

ပတ္၀န္းက်င္…တဲ့ လူသားေတြမေကာင္းလိုက္ပုံမ်ား

တစ္ဆိတ္ကုိတစ္အိတ္လုပ္

ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္

ဟိတ္ဟန္ေတြထုတ္ၿပီး

မဲ့ကာရြဲ႕ကာ မာယာေတြ အကုန္သုံး

စီကာပတ္ကုံး ေျပာၾကတယ္ဗ်ဳိ႕…..

သူတုိ႔အခ်ိန္ေတြ မတရားကုိ

တအားပုိေနၾကေလသလား

စိတ္ကူးနဲ႔လက္ေတြ႕

ေပါင္းစည္းဖြဲ႕သီထားတဲ့ ငါ့ကဗ်ာကုိ

ပုံရိပ္ေတြေဖာ္လိုက္ၾကတာ

ဒါ႐ိုက္တာေတြေတာင္ ငုိခ်င္းခ်ခ်ည္ရဲ႕…..

တစ္ျခားသူဆီ လက္ညွဳိးထုိး

လက္ေလးေခ်ာင္း ကိုယ့္ဆီ၀င္တုိးသလုိ

လူဆုိတာ ကိုယ့္မ်က္ေခ်းကုိယ္ မျမင္ႏုိင္ဘူးေလ

ကဲ….ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာႀကီးေရ

အသင္တုိ႔ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးၿပီလား…..

ကဗ်ာကုိ ကဗ်ာလုိ႔မျမင္

ထင္ခ်င္ရာ ထင္ၾကတဲ့

အႏုပညာ Blind နဲ႔လူမ်ား

ေနာင္ခါဆုိ စာ,ကဗ်ာကုိ

ႏွလုံးသားနဲ႔ခံစား  ရသေတြ ပြားၾကပါလုိ႔…….။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ ၿမိဳ႕သူေလးသုိ႔ လြမ္းခ်င္း

ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ ၿမိဳ႕သူေလးသုိ႔ လြမ္းခ်င္း

ဒီအခ်ိန္ဆုိ…

နီယြန္၀တ္႐ုံနဲ႔

ပင္လယ္ႏႈတ္ခမ္းေပၚက ၿမိဳ႕ေလး

၀ါရီသန္းေ၀ေနေလာက္ၿပီ…

ဒီအခ်ိန္ဆုိ…

လိႈ္င္းခတ္သံစည္းခ်က္က

ထိန္လင္း၀င္းပတဲ့ “လ”သီခ်င္းကုိ

ေတးကူေထာက္ေနေလာက္ၿပီ…

ဒီအခ်ိန္မွာ…

ငါ့ဘ၀အစျပဳ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တဲ့

ၿမိဳ႕ေလးကုိ ငါလြမ္းေနတယ္…

ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ခရမ္းျပာေရာင္ညေတြမွာ

တြန္႔လိမ္ေၾကမြေနတဲ့ အိပ္ရာခင္းေပၚ

မ်က္ရည္စေတြ ျဖာလက္လာတုိင္း

ၿမိဳ႕ေလးကုိ ငါလြမ္းတယ္…

အသြားထက္ထက္ အၿပဳံးေတြဆင္ထားတဲ့

ယႏၱရားႏွလုံးသားနဲ႔လူေတြကုိ

လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါတုိင္း

ၿမိဳ႕ေလးက အၿပဳံးအစစ္နဲ႔ ေရာင္းရင္းေတြကုိ

ငါ လြမ္းတယ္……

ေရထုိးအေလးခုိးထားတဲ့

အဆီေပါ အ႐ုိးမ်ားတာေတြ စားရတုိင္း

ၿမိဳ႕ေလးက ငါးေတြကုိ ငါလြမ္းတယ္…

ၾကပ္သိပ္ေလွာင္ပိတ္ေနတဲ့

ဘတ္စ္ကားႀကီးထဲမွာ

ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္က်တဲ့အခါတုိင္း

ၿမိဳ႕ေလးက ဆုိင္ကယ္ေတြကုိ

ငါ လြမ္းတယ္…

ငါ့အသည္းတံခါးေသာ့ကုိ

ခ်ယ္လွယ္ပိုင္စုိးထားတဲ့

ၿမိဳ႕သူေလးကုိေတာ့ ငါ အလြမ္းဆုံးပါပဲ……

♥ မိုးဇက္ဒီမြန္း ♥

သုည

သုည

ကားမရွိ…ဖုန္းမရွိ…ေငြမရွိ….

ယိုင္ကာဓနိမုိး အိမ္တစ္လုံးေတာင္မရွိ…..

ေရ၀ပ္ဗြက္ထူ ေျမတစ္ကြက္ေတာင္မရွိ…..

မရွိျခင္းေတြ ၾကြယ္၀တဲ့ ဘ၀တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္…..

စကၠဴျဖဴတစ္ရြက္ရယ္

ေဘာလ္ပင္တစ္ေခ်ာင္းရယ္

တပတ္ႏြမ္းႏွလုံးသားတစ္စုံရယ္

ငါ့အိတ္ကပ္ထဲမွာရွိတယ္…..

ေသြးေၾကာထဲ စိမ့္၀င္စီးေနတဲ့

ကဗ်ာေမွာ္သားေတြ ရွိတယ္…..

ေရးရင္း ဖ်က္ရင္း ဆက္ရင္း

အဆုံးမသတ္ေသးတဲ့

ရင္ကြဲဇာတ္ကဗ်ာ 1,2,3…….,x ရွိတယ္….

အိပ္မက္ထဲက ခ်စ္သူေပးတဲ့

ပန္းတစ္ခက္နဲ႔ အနမ္းတစ္ပြင့္

အိပ္မက္ထဲမွာပဲ ရွိဦးမယ္…..

ရန္ခုန္သံနဲ႔ ထုဆစ္ထားတဲ့

ပုံရိပ္တစ္ခု ႏွလုံးအိမ္ရဲ႕

ေထာင့္ခ်ဳိးတစ္ခုမွာ ရွိတယ္….

အခု….ေ၀ခြဲရခက္တဲ့ မ်က္ရည္တစ္စ

ငါ့မ်က္၀န္းမွာ ရွိေနတယ္…..

အနာဂတ္တိုက္အိမ္ ေလထဲမွာေဆာက္ဖုိ႔

ေရွ႕မွာ လမ္းေတြရွိတယ္

ငါ….ဘယ္လမ္းကုိ ေလွ်ာက္ရမလဲ…..

သတၱိမရွိဘူးတဲ့…..ေျပာပါခ်စ္သူ..ေျပာပါေလ…..

ပခုံးတန္းမွာ ၾကယ္ဆုိင္းထမ္းနဲ႔သူလုိ

ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ ငါ့မွာမရွိ….

ေရမီးစုံတဲ့သူေတြလုိ “ခ်စ္တယ္”ဆိုတဲ့

စကားႏွစ္ခြန္း ေဟာကနဲ

ေျပာႏုိင္ဖုိ႔သတိၱ ငါ့မွာမရွိ…..

ပါရမီရွင္တစ္ပါးလုိ

ႀကီးမားတဲ့ ခႏၲီတရားလည္း

ငါ့မွာမရွိ….

ဒါေပမယ့္…

ဥပေကၡာျပဳျခင္းသီအုိရီတစ္ခုေတာ့

ငါ့မွာရွိတယ္….

ထိန္းခ်ဳပ္မ်ဳိသိပ္ျခင္း အတတ္တစ္ခုရိွတယ္…..

ဖုံးကြယ္ၿပဳံးရယ္တတ္တဲ့

မ်က္ႏွဖုံးတစ္ခုလည္း ရွိေသးတယ္….

ေရာင့္ရဲတတ္မယ္ဆုိ…….

မရွိျခင္းေတြၾကြယ္၀တဲ့

ဘ၀တစ္ခုရွိေနေသးတာ ငါ..ေက်နပ္တယ္…….

 

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥