ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ ၿမိဳ႕သူေလးသုိ႔ လြမ္းခ်င္း
ဒီအခ်ိန္ဆုိ…
နီယြန္၀တ္႐ုံနဲ႔
ပင္လယ္ႏႈတ္ခမ္းေပၚက ၿမိဳ႕ေလး
၀ါရီသန္းေ၀ေနေလာက္ၿပီ…
ဒီအခ်ိန္ဆုိ…
လိႈ္င္းခတ္သံစည္းခ်က္က
ထိန္လင္း၀င္းပတဲ့ “လ”သီခ်င္းကုိ
ေတးကူေထာက္ေနေလာက္ၿပီ…
ဒီအခ်ိန္မွာ…
ငါ့ဘ၀အစျပဳ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တဲ့
ၿမိဳ႕ေလးကုိ ငါလြမ္းေနတယ္…
ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ခရမ္းျပာေရာင္ညေတြမွာ
တြန္႔လိမ္ေၾကမြေနတဲ့ အိပ္ရာခင္းေပၚ
မ်က္ရည္စေတြ ျဖာလက္လာတုိင္း
ၿမိဳ႕ေလးကုိ ငါလြမ္းတယ္…
အသြားထက္ထက္ အၿပဳံးေတြဆင္ထားတဲ့
ယႏၱရားႏွလုံးသားနဲ႔လူေတြကုိ
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါတုိင္း
ၿမိဳ႕ေလးက အၿပဳံးအစစ္နဲ႔ ေရာင္းရင္းေတြကုိ
ငါ လြမ္းတယ္……
ေရထုိးအေလးခုိးထားတဲ့
အဆီေပါ အ႐ုိးမ်ားတာေတြ စားရတုိင္း
ၿမိဳ႕ေလးက ငါးေတြကုိ ငါလြမ္းတယ္…
ၾကပ္သိပ္ေလွာင္ပိတ္ေနတဲ့
ဘတ္စ္ကားႀကီးထဲမွာ
ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္က်တဲ့အခါတုိင္း
ၿမိဳ႕ေလးက ဆုိင္ကယ္ေတြကုိ
ငါ လြမ္းတယ္…
ငါ့အသည္းတံခါးေသာ့ကုိ
ခ်ယ္လွယ္ပိုင္စုိးထားတဲ့
ၿမိဳ႕သူေလးကုိေတာ့ ငါ အလြမ္းဆုံးပါပဲ……
♥ မိုးဇက္ဒီမြန္း ♥
No comments:
Post a Comment
ဖတ္႐ွဳအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ရဲ႕ comment ေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားေဆးေပးခဲ့ၾကပါဗ်ာ။