ငါ့ရဲ႕*နမ္မီးဆစ္ေလး၀ံပုေလြတစ္ေကာင္ရဲ႕ မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႕နံရံေတြကိုကုတ္ျခစ္ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္မွငါ့ရင္ခြင္မွန္းသိသတဲ့လားဘယ္ဘ၀ ဘယ္အျငိဳးနဲ႕မ်ားရင္ကိုခြဲအသဲကိုျခစ္ငါ့အလြမ္းေတြ အေရာင္ရင့္ေစတာလဲနင့္မ်က္ႏွာအေရာင္လွဖို႔ငါ့ေခၽြးေတြေျမက်ခဲ့တာပဲဘာလို႕အမုန္းေတြမိုးလိုရြာခ်ရတာလဲနင့္အနားမွာခစားဖို႕ရန္သက္သက္မာနေတြအရည္ေဖ်ာ္ပစ္ထားတာဒါကိုသြန္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ငါ့ရဲ႕ သိကၡာကနင့္ရဲ႕ ညစာဟင္းရံတစ္ခြက္လားအိန္ဂ်ယ္တုိ႔ရဲ႕ အတင္း၀ိုင္းမွာဟားတုိက္စရာအေပါစားျပက္လုံးတစ္ခုလားနင္ၿပဳံးရင္ ငါေပ်ာ္ပါတယ္ နတ္သမီးေလးဒဏ္ရာကဒဏ္ရာဆန္ဆန္မနာတတ္လြန္းလို႕ဘယ္ဘက္ရင္ကၽြန္းမွာအိပ္မက္ေတြစိုက္ပ်ဳိးတုန္းပါပဲခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕သက္တံ့ေတြအေရာင္ေတာက္မယ္အထင္နဲ႕ေပါ့……။♥မိုးဇက္ဒီမြန္း ♥*နမ္မီးဆစ္ = ကလဲ့စားေခ်တတ္ေသာနတ္သမီး
Saturday, September 1, 2012
သက္တံ့ေရာင္ အိပ္မက္စိုက္ခင္း
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ေနာက္ဆုံးပိုဒ္ေလးႀကိဳက္တယ္ :D :D
ReplyDelete