“ငါကိုယ္တုိင္...ငါ့ကုိယ္ငါ.....ေျဖသိမ့္ျခင္း”

အခ်စ္ဆုိတဲ့.....၀န္ထုပ္၀န္ုပုိးႀကီး

ငါ့ ရင္ဘတ္ေပၚက ေလွ်ာက်သြားခ်ိန္

ငါ..ေပါ့ပါးသြားမယ္ထင္ခဲ့တာ.....

အမည္ေဖာ္ရခက္တဲ့ ေ၀ဒနာေတြ
ထင္တာထက္ ေလးလံလာလုိ႔

ဒီတစ္ညေတာ့.....ထမ္းလိုက္ဦးမယ္.....

မနက္ျဖန္.....မနက္ျဖန္က်ရင္ေတာ့.......

အုိဇုန္းလႊာအေပါက္အၿပဲနဲ႔

ၿဂိဳလ္ျပာႀကီး နာမက်န္းတာထက္

ရင္ဘတ္အေပါက္အၿပဲနဲ႔

ငါ့ႏွလုံးသား နာမက်န္းတဲ့အေရးအတြက္

အခ်ိန္ဆုိတာႀကီးဆီ အပ္ႏွံရဦးမယ္......

ငါ....ကိုယ္တုိင္ေရးတဲ့ ဇာတ္ထုပ္

ငါ.....ကိုယ္တုိင္မသိမသာကတဲ့ ဇာတ္ရွဳပ္

ငါ.....ကိုယ္တုိင္...ငါ့ကိုယ့္ငါပဲ...အျပစ္တင္လုိ႔......

ခဏေလး....

ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္လည္တည္ေဆာက္လုိက္ဦးမယ္......

အခ်ိန္တစ္ခုေလာက္.........

• မုိးဇက္ဒီမြန္း •

“ငါ…ကဗ်ာေရးပါသည္…”

ငါ….ကဗ်ာေရးပါသည္….
လြမ္းလြန္လြန္း၍ ကဗ်ာေရးပါသည္…
စံပယ္ေတြ စံပယ္လုိပြင့္
ဒဏ္ရာေတြ ရင္မွာနင့္လုိ႔ ကဗ်ာေရးပါသည္…
မုိးၿခိမ္းလုိ႔ တိမ္႐ိုင္းေတြငုိုတုိင္း
မုိးတိတ္လုိ႔ သက္တ့ံေတြစုိတိုင္း
ဆြံ႕ပ်ံ႕ႏြမ္းလ်စြာ ကဗ်ာေရးပါသည္…
အစာအိမ္ယဥ္ေက်းမႈမွာ
အသျပာကကြက္ေတြ ကႀကိဳးေပ်ာက္
မြတ္သိပ္ေလာင္ၿမိဳက္မႈေအာက္က
ခ်စ္သူရဲ႕ ေျခစုံကန္မႈေၾကာင့္ ကဗ်ာေရးပါသည္…
အပ္ေၾကာင္းထပ္ၿပီးသား
ေခါက္႐ုိးက်ဳိး ေပ်ာ္စရာအရိပ္ေတြ
ဟုိး….ခပ္ေဆြးေဆြးအတိတ္ေတြ
တစ္ခါတစ္ေလ တူးဆြထုတ္ေဖာ္
ေယာင္ေဆာင္ေပ်ာ္လုိ႔ ကဗ်ာေရးပါသည္…
သမုဒၵရာအတြင္း ျဖည့္တင္းဖုိ႔
စာရိတၱေတြ သိကၡာေတြ
အသိတရားေတြ ပညာေတြ
မာနေတြ ခ်ေရာင္းတဲ့ပြဲကုိ
ဗလာစိတ္နဲ႔ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း
တိတ္တဆိတ္ေလးပဲ ကဗ်ာေရးပါသည္…
အမုိးအကာအေပါက္အၿပဲနဲ႔
နာမက်န္းတဲ့ ၿဂိဳလ္ျပာႀကီးေပၚ
ေသြးသံတရဲရဲ ျပာမြဲမြဲနဲ႔
ေပါက္ကြဲေနတဲ့ စစ္တလင္းေတြ
စိမ္းလန္းစြာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းဖုိ႔အေၾကာင္း
ေတာင္းဆုေျခြလုိ႔ ကဗ်ာေရးပါသည္...
သုံးရာသီစက္၀ုိင္းမွာ
သစ္ရြက္ေၾကြသံေၾကာင့္ … ရြက္သစ္ေ၀သံေၾကာင့္
မိုးထစ္ခ်ဳန္းသံေၾကာင့္ … မုိးတိတ္သြားသံေၾကာင့္
ႏွင္းပြင့္ေ၀သံေၾကာင့္ … ႏွင္းခက္ပ်ယ္သံေၾကာင့္
… … … … … … … … … … … … …. …. ...
ငါ….ကဗ်ာေရးပါသည္….ငါ…ကဗ်ာေရးေနပါသည္……

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

“ေျပာင္းျပန္ အခ်ဳိးခ်ျခင္း”

တစ္ခါတစ္ေလ
ဘ၀က ဘယ္လုိလွမ္းရမယ္မသိ
ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္နဲ႔
ေကာင္းကင္မွာဆုိ
လမ္းျပၾကယ္တစ္စင္းေတာင္ မလင္းဘူး…
သက္ေရာက္မႈရဲ႕ နိယာမ
တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈက
အားျပင္းလြန္းတယ္….
႐ိုးသားမႈနဲ႔ ခ်ဳပ္တဲ့အကၤ်ီရယ္
စံပယ္လုိက်င့္တဲ့စိတ္နဲ႔
ငါ့..တစ္ဘ၀လုံး လင္းစင္ျပခဲ့တာပဲ
ေျခြမိခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္တည္းနဲ႔
ငါ့ဘ၀ ဘာလုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္
မုန္တုိင္းထန္ေနရတာလဲ….
အ႐ွဳံးေတာ့ မေပးခ်င္ပါဘူး……
အ၀က်ဥ္းပုလင္းတစ္လုံးထဲက
၀ါေရႊေရႊအရည္ေတြနဲ႔
ရနံ႔သင္းသင္း ႏွစ္ပါးသြားကုိ
မရဏေတးသြားျမျမနဲ႔ (တစ္ခါတစ္ေလ)
ကခုန္ၾကည့္ဦးမယ္….
ဓါးသြားေပၚက ေျခလွမ္းေတြ
စုိလက္ခ်ဳိျမေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္း
အဆိပ္သင့္အနမ္းေတြနဲ႔
အခမ္းအနားဆုံးေရးဆြဲထားတဲ့
ဂ်စ္ပစီလမ္းေတြကုိ (တစ္ခါတစ္ေလ)
ေလွ်ာက္လွမ္းၾကည့္ဦးမယ္……
…… ……. ………..
တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈက
ေလညႇင္းဆန္ေလမလား……ဆုိတာ………။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

ၾကယ္ေၾကြတမ္းခ်င္း

ငယ္ဘ၀ ခေလးအိပ္မက္ေတြတုန္းက
ၾကယ္ေၾကြေတြ ဇယ္ေတာက္တမ္း ကစားခ်င္လုိ႔
ၾကယ္ေၾကြရင္ လက္ခုပ္ေလးဖြင့္
အေျပးအလႊား ခံယူခဲ့ဖူးတယ္
ေျမမက်ခင္ လင္းရိပ္ေလးေပ်ာက္ရွလုိ႔
ရင္ေၾကြေအာင္ ရွဳိက္ရွိဳက္သည္းသည္း ငါ..ငုိခဲ့ဖူးတယ္.....

အခ်ိန္ပန္းပုရဲ႔႕ ထုဆစ္မႈမွာ

ငါ့စိတ္ေတြ အေရာင္ေျပာင္းလုိ႔
အိပ္မက္ေတြေဟာင္းခဲ့လည္း
ၾကယ္ေၾကြတမ္းခ်င္းက
နရီအသစ္နဲ႔ ရွင္သန္ေနတုန္းပဲ....

ၾကယ္ေၾကြမေစာင့္ေတာ့ပါဘူး
ၾကယ္ေျခြၿပီးေကာက္ေတာ့မယ္
လက္ခုပ္ဖြင့္မထားေတာ့ပါဘူး
ရင္ဘတ္ႀကီးဖြင့္ထားတယ္
ငါ့ရဲ႕....ေသာၾကာသူေလးေရ
သုံးရာသီေႏြးေထြးမႈနဲ႔
ေဟာဒီေကာင္ ရင္နန္းဆီ
စိတ္ခ်ယုံ ေၾကြက်လွည့္ပါေတာ့
မင္းအခ်စ္ေတြ......

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

“အရိပ္ႀကိဳး”

ဟာ....ဘာလဲ....
အတိတ္က အတိတ္လုိ
အတိတ္မွာပဲ တိတ္တိတ္ေလးေနပါ
အရိပ္လုိတေကာက္ေကာက္
ငါ့ေနာက္ ေလွ်ာက္လိုက္မေနပါနဲ႔
အမုန္းေတြကုိ ေျမျမွဳပ္ခဲ့ၿပီးမွ
ဘာလုိ႔အလြမ္းေတြ တိမ္ထူေနရတာလဲ
ရြာရင္လည္း ရြာလိုက္ေပါ့
မုိးနဲ႔အတူ ငုိလုိ႔ရတာပဲ
တစ္သက္လုံး ေခါင္းငုံ႔ခဲ့ရတာ
တစ္ခါေလာက္ေတာ့
ေခါင္းေလးေမာ့(ငုိ)လိုက္ခ်င္ေသးတယ္
စိတ္ရွိတုိင္း လြမ္းရမယ္ဆုိ
ငါ့မ်က္ႏွာေပၚက အၿပဳံးကုိ
ငါ ေတာ္ေတာ္လြမ္းေနတာ
မျမင္ရတာ ၾကာလြန္းလုိ႔....

ကဲ...ကဲ....
အတိတ္နဲ႔ခ်ဳပ္ထားတဲ့
ငါ့အေတာင္ေတြ ခ်ဳပ္႐ုိးျဖည္ေပးပါ
ဟုိးးးးးး မွာ ေတြ႕လား
လြတ္လပ္ျခင္းရဲ႕ေကာင္းကင္
အဲဒီကုိ...စိတ္ရွိလက္ရွိ လြင့္ထုတ္မလုိ႔...

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

အိမ္လြဲ မုိး

အျပင္မွာ.....
တိမ္ေတြ ကမာၻၿပိဳေအာင္ငုိေနတယ္
ငါ့ရင္မွာ
ဒဏ္ရာေတြ ပက္ၾကားအက္ေနတုန္းပဲ....
ေႏြတစ္ခင္းလုံး ပစ္သြင္းခံရတဲ့
ရင္ဘတ္ႀကီး ေျခာက္ေသြ႕အက္ကြဲေနတုန္းပဲ....
မုိးေႏွာင္းတိမ္တစ္အုပ္ရယ္
ရြာရန္ ၉၀ရာႏႈန္းနဲ႔
ေဟာဒီေကာင္ ရင္ဆီတည့္တည့္
သြန္ခ်လိုက္စမ္းပါ......

အာ.......
ေဟာဒီေကာင္ ရင္ဆီတည့္တည့္ရြာပါဆုိ
ဘာလုိ႔ မ်က္၀န္းကမ္းပါးမွာ
မုိးရိပ္ေတြ ၿငိဳ႕ေစတာလဲ....
စုိးရိမ္ေရမွတ္ရဲ႕
အနားသတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားမွာ
ငါ့အသက္ရွဴသံေတြ
သဲ့သဲ့ေလး ရွဳိက္သံပါေနရျပန္ၿပီ....တစ္ခါ.............

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

“လြမ္းစရာမေကာင္းတဲ့ အလြမ္းကဗ်ာ”

ကဗ်ာမေရးတာၾကာၿပီ…..
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးဖုိ႔
ေခ်ာင္က်က်စားပြဲမွာ စကၠဴငယ္ခင္းလုိ႔
ရင္ခြင္ကုိ စုံကိုင္ညႇစ္ခ်လိုက္တယ္
မွင္သြားမွာ တေဖာက္ေဖာက္က်လာလိုက္တာ
အလြမ္းေတြ…အႏြမ္းေတြ…အေဆြးေတြ
အရွဳံးေတြ….အမုန္းေတြ…..ႏႈံးခ်ိေနတာခ်ည္းပဲ….
ေတာက္…..အၿပဳံးေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ…
ငါ့ဘ၀မွာ ေပ်ာ္စရာဆုိတာ
ျမန္မာျပည္က အေၾကြလုိပဲ
ရွားလိုက္တာကြာ…..
ကဲ….ေတြးစမ္း….
ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတာေတြ ရီခဲ့ဖူးတာေတြ….
ေဟာ…ေပၚလာၿပီ….ေရး…….
ဟမ္….ျပန္ေပ်ာက္သြားျပန္ၿပီ….
ဟူး…..ျမန္မာျပည္က ကြန္နက္ရွင္လုိပါပဲလား….
ေပ်ာ္စရာရယ္….ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
ဖမ္းမိပါ့မလဲ….
ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း
နတ္ဆုိးရဲ႕ထုံးစံအတုိင္း
လြမ္းရိပ္ေလးရစ္သိုင္းၿပီးေတာ့ပဲဲဲ
အဆုံးသတ္ရဦးမွာေပါ့………..။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

ေရႊ၀ါေရာင္ႏွင္းဆီ

ေဟ့....သိဂၤ ီ
ငါ့ေရွ႕မွာ စံပယ္ေယာင္ေဆာင္မေနပါနဲ႔ေတာ့
နင့္အၿပဳံးမွာ ႏွင္းဆီနံ႔ေတြ
စူးပြင့္ေနတာၾကာၿပီ
ဒီမွာေတြ႕လား....
ဆူးခက္ေၾကာင့္ ေသြးထြက္ေနတဲ့
ဒဏ္ခ်က္ေတြ ရင္တစ္ခုလုံးလႊမ္းလုိ႔....
နင္ပဲ
ခ်စ္တတ္လြမ္းတတ္ေအာင္ သင္ခဲ့တာ
ခု...နင္ကပဲ
မုန္းတတ္ေဆြးတတ္ေအာင္ သင္ျပန္ၿပီ....

သိဂၤ ီ....ငါ...ငုိတတ္ၿပီ သိဂၤ ီ
အဆိပ္တက္ေနတဲ့ စိတ္နဲ႔
ေရႊ၀ါေရာင္ႏွင္းဆီကုိ
ခ်စ္လုိ႔...မုန္းလုိ႔....နာလုိ႔
ငါ...ငုိတတ္ၿပီ သိဂၤ ီ.....

♥မုိးဇက္ဒီမြန္း♥

စိမ္းေရာင္ျခယ္လမ္းမွာပြင့္မဲ့ ပန္းႏုေရာင္အနမ္း

ငါ့အတြက္ဆုိ အမုန္းေတြ

တယုတယပ်ဳိးေထာင္ထားတဲ့

အစိမ္းရင့္ေရာင္နတ္သမီးေလး

ေဟာဒီေကာင္ေရွ႕ေရာက္ရင္

နင့္မ်က္၀န္းေတြမွာေတာင္

စိမ္းေငြ႕တေ၀ေ၀နဲ႔…

ငါ့ဘက္က ျမတ္ႏုိးျခင္းတရား

လက္ကိုင္ထားေပမယ့္

ေရာင္ျပန္ဟပ္တဲ့ အမုန္းက

ဓါးတစ္စင္းလုိ တတိတိခုတ္ထစ္လုိ႔

ငါထုဆစ္ခ်င္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ဘ၀

တစစ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းပါးလ်လာၿပီ…

ငါတုိ႔ဆုံေတြ႕ျခင္းက

နင့္အတြက္ ခလုတ္တိုက္မိယုံတဲ့လား

ငါ့အတြက္ေတာ့ ရင္တစ္ျခမ္းလုံးပဲ့သြားရတာပါ…

နင္ ရြာခ်ခဲ့တာက အမုန္းေတြပါပဲ

ငါ့ရင္မွာက သုံးရာသီအလြမ္းေတြ

ပန္းလုိ ပြင့္ခဲ့တာပါ

စိမ္းသူေရ…

နင့္ဖက္က ေကာင္းကင္ဆန္မွေတာ့

ငါလည္း ေျမႀကီးလုိက်င့္ႀကံရမွာေပါ့

မုန္းျခင္းရဲ႕အဆုံးက ခ်စ္ျခင္းဆီေရာက္ဖုိ႔

ငါ့ရင္ေငြ႕နဲ႔ဖြဲ႕တဲ့ တိမ္တိုက္ေတြ

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအသစ္ေတြစီးလုိ႔

ဟုိးမွာ…လႊင့္လာေနၿပီ

စိမ္းေရာင္ျခယ္လမ္းမွာ

ပန္းႏုေရာင္အနမ္းေတြ

အခမ္းအနားဆုံး ပြင့္ေစဖုိ႔ေပါ့……။       ။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

သက္တံ့ေရာင္ အိပ္မက္စိုက္ခင္း

ငါ့ရဲ႕*နမ္မီးဆစ္ေလး

၀ံပုေလြတစ္ေကာင္ရဲ႕ မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႕

နံရံေတြကိုကုတ္ျခစ္

ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္မွ

ငါ့ရင္ခြင္မွန္းသိသတဲ့လား

ဘယ္ဘ၀ ဘယ္အျငိဳးနဲ႕မ်ား

ရင္ကိုခြဲအသဲကိုျခစ္ 

ငါ့အလြမ္းေတြ အေရာင္ရင့္ေစတာလဲ

နင့္မ်က္ႏွာအေရာင္လွဖို႔

ငါ့ေခၽြးေတြေျမက်ခဲ့တာပဲ

ဘာလို႕အမုန္းေတြမိုးလိုရြာခ်ရတာလဲ

နင့္အနားမွာခစားဖို႕ရန္သက္သက္

မာနေတြအရည္ေဖ်ာ္ပစ္ထားတာ

ဒါကိုသြန္ခ်ပစ္လိုက္တယ္

ငါ့ရဲ႕ သိကၡာက

နင့္ရဲ႕ ညစာဟင္းရံတစ္ခြက္လား

အိန္ဂ်ယ္တုိ႔ရဲ႕ အတင္း၀ိုင္းမွာ

ဟားတုိက္စရာအေပါစားျပက္လုံးတစ္ခုလား

နင္ၿပဳံးရင္ ငါေပ်ာ္ပါတယ္ နတ္သမီးေလး

ဒဏ္ရာကဒဏ္ရာဆန္ဆန္

မနာတတ္လြန္းလို႕

ဘယ္ဘက္ရင္ကၽြန္းမွာ

အိပ္မက္ေတြစိုက္ပ်ဳိးတုန္းပါပဲ

ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕သက္တံ့ေတြ

အေရာင္ေတာက္မယ္အထင္နဲ႕ေပါ့……။

                             ♥မိုးဇက္ဒီမြန္း ♥

*နမ္မီးဆစ္ = ကလဲ့စားေခ်တတ္ေသာနတ္သမီး