သုည

သုည

ကားမရွိ…ဖုန္းမရွိ…ေငြမရွိ….

ယိုင္ကာဓနိမုိး အိမ္တစ္လုံးေတာင္မရွိ…..

ေရ၀ပ္ဗြက္ထူ ေျမတစ္ကြက္ေတာင္မရွိ…..

မရွိျခင္းေတြ ၾကြယ္၀တဲ့ ဘ၀တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္…..

စကၠဴျဖဴတစ္ရြက္ရယ္

ေဘာလ္ပင္တစ္ေခ်ာင္းရယ္

တပတ္ႏြမ္းႏွလုံးသားတစ္စုံရယ္

ငါ့အိတ္ကပ္ထဲမွာရွိတယ္…..

ေသြးေၾကာထဲ စိမ့္၀င္စီးေနတဲ့

ကဗ်ာေမွာ္သားေတြ ရွိတယ္…..

ေရးရင္း ဖ်က္ရင္း ဆက္ရင္း

အဆုံးမသတ္ေသးတဲ့

ရင္ကြဲဇာတ္ကဗ်ာ 1,2,3…….,x ရွိတယ္….

အိပ္မက္ထဲက ခ်စ္သူေပးတဲ့

ပန္းတစ္ခက္နဲ႔ အနမ္းတစ္ပြင့္

အိပ္မက္ထဲမွာပဲ ရွိဦးမယ္…..

ရန္ခုန္သံနဲ႔ ထုဆစ္ထားတဲ့

ပုံရိပ္တစ္ခု ႏွလုံးအိမ္ရဲ႕

ေထာင့္ခ်ဳိးတစ္ခုမွာ ရွိတယ္….

အခု….ေ၀ခြဲရခက္တဲ့ မ်က္ရည္တစ္စ

ငါ့မ်က္၀န္းမွာ ရွိေနတယ္…..

အနာဂတ္တိုက္အိမ္ ေလထဲမွာေဆာက္ဖုိ႔

ေရွ႕မွာ လမ္းေတြရွိတယ္

ငါ….ဘယ္လမ္းကုိ ေလွ်ာက္ရမလဲ…..

သတၱိမရွိဘူးတဲ့…..ေျပာပါခ်စ္သူ..ေျပာပါေလ…..

ပခုံးတန္းမွာ ၾကယ္ဆုိင္းထမ္းနဲ႔သူလုိ

ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ ငါ့မွာမရွိ….

ေရမီးစုံတဲ့သူေတြလုိ “ခ်စ္တယ္”ဆိုတဲ့

စကားႏွစ္ခြန္း ေဟာကနဲ

ေျပာႏုိင္ဖုိ႔သတိၱ ငါ့မွာမရွိ…..

ပါရမီရွင္တစ္ပါးလုိ

ႀကီးမားတဲ့ ခႏၲီတရားလည္း

ငါ့မွာမရွိ….

ဒါေပမယ့္…

ဥပေကၡာျပဳျခင္းသီအုိရီတစ္ခုေတာ့

ငါ့မွာရွိတယ္….

ထိန္းခ်ဳပ္မ်ဳိသိပ္ျခင္း အတတ္တစ္ခုရိွတယ္…..

ဖုံးကြယ္ၿပဳံးရယ္တတ္တဲ့

မ်က္ႏွဖုံးတစ္ခုလည္း ရွိေသးတယ္….

ေရာင့္ရဲတတ္မယ္ဆုိ…….

မရွိျခင္းေတြၾကြယ္၀တဲ့

ဘ၀တစ္ခုရွိေနေသးတာ ငါ..ေက်နပ္တယ္…….

 

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥