“ေျပာင္းျပန္ အခ်ဳိးခ်ျခင္း”

တစ္ခါတစ္ေလ
ဘ၀က ဘယ္လုိလွမ္းရမယ္မသိ
ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္နဲ႔
ေကာင္းကင္မွာဆုိ
လမ္းျပၾကယ္တစ္စင္းေတာင္ မလင္းဘူး…
သက္ေရာက္မႈရဲ႕ နိယာမ
တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈက
အားျပင္းလြန္းတယ္….
႐ိုးသားမႈနဲ႔ ခ်ဳပ္တဲ့အကၤ်ီရယ္
စံပယ္လုိက်င့္တဲ့စိတ္နဲ႔
ငါ့..တစ္ဘ၀လုံး လင္းစင္ျပခဲ့တာပဲ
ေျခြမိခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္တည္းနဲ႔
ငါ့ဘ၀ ဘာလုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္
မုန္တုိင္းထန္ေနရတာလဲ….
အ႐ွဳံးေတာ့ မေပးခ်င္ပါဘူး……
အ၀က်ဥ္းပုလင္းတစ္လုံးထဲက
၀ါေရႊေရႊအရည္ေတြနဲ႔
ရနံ႔သင္းသင္း ႏွစ္ပါးသြားကုိ
မရဏေတးသြားျမျမနဲ႔ (တစ္ခါတစ္ေလ)
ကခုန္ၾကည့္ဦးမယ္….
ဓါးသြားေပၚက ေျခလွမ္းေတြ
စုိလက္ခ်ဳိျမေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္း
အဆိပ္သင့္အနမ္းေတြနဲ႔
အခမ္းအနားဆုံးေရးဆြဲထားတဲ့
ဂ်စ္ပစီလမ္းေတြကုိ (တစ္ခါတစ္ေလ)
ေလွ်ာက္လွမ္းၾကည့္ဦးမယ္……
…… ……. ………..
တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈက
ေလညႇင္းဆန္ေလမလား……ဆုိတာ………။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

ၾကယ္ေၾကြတမ္းခ်င္း

ငယ္ဘ၀ ခေလးအိပ္မက္ေတြတုန္းက
ၾကယ္ေၾကြေတြ ဇယ္ေတာက္တမ္း ကစားခ်င္လုိ႔
ၾကယ္ေၾကြရင္ လက္ခုပ္ေလးဖြင့္
အေျပးအလႊား ခံယူခဲ့ဖူးတယ္
ေျမမက်ခင္ လင္းရိပ္ေလးေပ်ာက္ရွလုိ႔
ရင္ေၾကြေအာင္ ရွဳိက္ရွိဳက္သည္းသည္း ငါ..ငုိခဲ့ဖူးတယ္.....

အခ်ိန္ပန္းပုရဲ႔႕ ထုဆစ္မႈမွာ

ငါ့စိတ္ေတြ အေရာင္ေျပာင္းလုိ႔
အိပ္မက္ေတြေဟာင္းခဲ့လည္း
ၾကယ္ေၾကြတမ္းခ်င္းက
နရီအသစ္နဲ႔ ရွင္သန္ေနတုန္းပဲ....

ၾကယ္ေၾကြမေစာင့္ေတာ့ပါဘူး
ၾကယ္ေျခြၿပီးေကာက္ေတာ့မယ္
လက္ခုပ္ဖြင့္မထားေတာ့ပါဘူး
ရင္ဘတ္ႀကီးဖြင့္ထားတယ္
ငါ့ရဲ႕....ေသာၾကာသူေလးေရ
သုံးရာသီေႏြးေထြးမႈနဲ႔
ေဟာဒီေကာင္ ရင္နန္းဆီ
စိတ္ခ်ယုံ ေၾကြက်လွည့္ပါေတာ့
မင္းအခ်စ္ေတြ......

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

“အရိပ္ႀကိဳး”

ဟာ....ဘာလဲ....
အတိတ္က အတိတ္လုိ
အတိတ္မွာပဲ တိတ္တိတ္ေလးေနပါ
အရိပ္လုိတေကာက္ေကာက္
ငါ့ေနာက္ ေလွ်ာက္လိုက္မေနပါနဲ႔
အမုန္းေတြကုိ ေျမျမွဳပ္ခဲ့ၿပီးမွ
ဘာလုိ႔အလြမ္းေတြ တိမ္ထူေနရတာလဲ
ရြာရင္လည္း ရြာလိုက္ေပါ့
မုိးနဲ႔အတူ ငုိလုိ႔ရတာပဲ
တစ္သက္လုံး ေခါင္းငုံ႔ခဲ့ရတာ
တစ္ခါေလာက္ေတာ့
ေခါင္းေလးေမာ့(ငုိ)လိုက္ခ်င္ေသးတယ္
စိတ္ရွိတုိင္း လြမ္းရမယ္ဆုိ
ငါ့မ်က္ႏွာေပၚက အၿပဳံးကုိ
ငါ ေတာ္ေတာ္လြမ္းေနတာ
မျမင္ရတာ ၾကာလြန္းလုိ႔....

ကဲ...ကဲ....
အတိတ္နဲ႔ခ်ဳပ္ထားတဲ့
ငါ့အေတာင္ေတြ ခ်ဳပ္႐ုိးျဖည္ေပးပါ
ဟုိးးးးးး မွာ ေတြ႕လား
လြတ္လပ္ျခင္းရဲ႕ေကာင္းကင္
အဲဒီကုိ...စိတ္ရွိလက္ရွိ လြင့္ထုတ္မလုိ႔...

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

အိမ္လြဲ မုိး

အျပင္မွာ.....
တိမ္ေတြ ကမာၻၿပိဳေအာင္ငုိေနတယ္
ငါ့ရင္မွာ
ဒဏ္ရာေတြ ပက္ၾကားအက္ေနတုန္းပဲ....
ေႏြတစ္ခင္းလုံး ပစ္သြင္းခံရတဲ့
ရင္ဘတ္ႀကီး ေျခာက္ေသြ႕အက္ကြဲေနတုန္းပဲ....
မုိးေႏွာင္းတိမ္တစ္အုပ္ရယ္
ရြာရန္ ၉၀ရာႏႈန္းနဲ႔
ေဟာဒီေကာင္ ရင္ဆီတည့္တည့္
သြန္ခ်လိုက္စမ္းပါ......

အာ.......
ေဟာဒီေကာင္ ရင္ဆီတည့္တည့္ရြာပါဆုိ
ဘာလုိ႔ မ်က္၀န္းကမ္းပါးမွာ
မုိးရိပ္ေတြ ၿငိဳ႕ေစတာလဲ....
စုိးရိမ္ေရမွတ္ရဲ႕
အနားသတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားမွာ
ငါ့အသက္ရွဴသံေတြ
သဲ့သဲ့ေလး ရွဳိက္သံပါေနရျပန္ၿပီ....တစ္ခါ.............

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

“လြမ္းစရာမေကာင္းတဲ့ အလြမ္းကဗ်ာ”

ကဗ်ာမေရးတာၾကာၿပီ…..
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးဖုိ႔
ေခ်ာင္က်က်စားပြဲမွာ စကၠဴငယ္ခင္းလုိ႔
ရင္ခြင္ကုိ စုံကိုင္ညႇစ္ခ်လိုက္တယ္
မွင္သြားမွာ တေဖာက္ေဖာက္က်လာလိုက္တာ
အလြမ္းေတြ…အႏြမ္းေတြ…အေဆြးေတြ
အရွဳံးေတြ….အမုန္းေတြ…..ႏႈံးခ်ိေနတာခ်ည္းပဲ….
ေတာက္…..အၿပဳံးေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ…
ငါ့ဘ၀မွာ ေပ်ာ္စရာဆုိတာ
ျမန္မာျပည္က အေၾကြလုိပဲ
ရွားလိုက္တာကြာ…..
ကဲ….ေတြးစမ္း….
ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတာေတြ ရီခဲ့ဖူးတာေတြ….
ေဟာ…ေပၚလာၿပီ….ေရး…….
ဟမ္….ျပန္ေပ်ာက္သြားျပန္ၿပီ….
ဟူး…..ျမန္မာျပည္က ကြန္နက္ရွင္လုိပါပဲလား….
ေပ်ာ္စရာရယ္….ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
ဖမ္းမိပါ့မလဲ….
ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း
နတ္ဆုိးရဲ႕ထုံးစံအတုိင္း
လြမ္းရိပ္ေလးရစ္သိုင္းၿပီးေတာ့ပဲဲဲ
အဆုံးသတ္ရဦးမွာေပါ့………..။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

ေရႊ၀ါေရာင္ႏွင္းဆီ

ေဟ့....သိဂၤ ီ
ငါ့ေရွ႕မွာ စံပယ္ေယာင္ေဆာင္မေနပါနဲ႔ေတာ့
နင့္အၿပဳံးမွာ ႏွင္းဆီနံ႔ေတြ
စူးပြင့္ေနတာၾကာၿပီ
ဒီမွာေတြ႕လား....
ဆူးခက္ေၾကာင့္ ေသြးထြက္ေနတဲ့
ဒဏ္ခ်က္ေတြ ရင္တစ္ခုလုံးလႊမ္းလုိ႔....
နင္ပဲ
ခ်စ္တတ္လြမ္းတတ္ေအာင္ သင္ခဲ့တာ
ခု...နင္ကပဲ
မုန္းတတ္ေဆြးတတ္ေအာင္ သင္ျပန္ၿပီ....

သိဂၤ ီ....ငါ...ငုိတတ္ၿပီ သိဂၤ ီ
အဆိပ္တက္ေနတဲ့ စိတ္နဲ႔
ေရႊ၀ါေရာင္ႏွင္းဆီကုိ
ခ်စ္လုိ႔...မုန္းလုိ႔....နာလုိ႔
ငါ...ငုိတတ္ၿပီ သိဂၤ ီ.....

♥မုိးဇက္ဒီမြန္း♥

စိမ္းေရာင္ျခယ္လမ္းမွာပြင့္မဲ့ ပန္းႏုေရာင္အနမ္း

ငါ့အတြက္ဆုိ အမုန္းေတြ

တယုတယပ်ဳိးေထာင္ထားတဲ့

အစိမ္းရင့္ေရာင္နတ္သမီးေလး

ေဟာဒီေကာင္ေရွ႕ေရာက္ရင္

နင့္မ်က္၀န္းေတြမွာေတာင္

စိမ္းေငြ႕တေ၀ေ၀နဲ႔…

ငါ့ဘက္က ျမတ္ႏုိးျခင္းတရား

လက္ကိုင္ထားေပမယ့္

ေရာင္ျပန္ဟပ္တဲ့ အမုန္းက

ဓါးတစ္စင္းလုိ တတိတိခုတ္ထစ္လုိ႔

ငါထုဆစ္ခ်င္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ဘ၀

တစစ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းပါးလ်လာၿပီ…

ငါတုိ႔ဆုံေတြ႕ျခင္းက

နင့္အတြက္ ခလုတ္တိုက္မိယုံတဲ့လား

ငါ့အတြက္ေတာ့ ရင္တစ္ျခမ္းလုံးပဲ့သြားရတာပါ…

နင္ ရြာခ်ခဲ့တာက အမုန္းေတြပါပဲ

ငါ့ရင္မွာက သုံးရာသီအလြမ္းေတြ

ပန္းလုိ ပြင့္ခဲ့တာပါ

စိမ္းသူေရ…

နင့္ဖက္က ေကာင္းကင္ဆန္မွေတာ့

ငါလည္း ေျမႀကီးလုိက်င့္ႀကံရမွာေပါ့

မုန္းျခင္းရဲ႕အဆုံးက ခ်စ္ျခင္းဆီေရာက္ဖုိ႔

ငါ့ရင္ေငြ႕နဲ႔ဖြဲ႕တဲ့ တိမ္တိုက္ေတြ

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအသစ္ေတြစီးလုိ႔

ဟုိးမွာ…လႊင့္လာေနၿပီ

စိမ္းေရာင္ျခယ္လမ္းမွာ

ပန္းႏုေရာင္အနမ္းေတြ

အခမ္းအနားဆုံး ပြင့္ေစဖုိ႔ေပါ့……။       ။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

သက္တံ့ေရာင္ အိပ္မက္စိုက္ခင္း

ငါ့ရဲ႕*နမ္မီးဆစ္ေလး

၀ံပုေလြတစ္ေကာင္ရဲ႕ မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႕

နံရံေတြကိုကုတ္ျခစ္

ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္မွ

ငါ့ရင္ခြင္မွန္းသိသတဲ့လား

ဘယ္ဘ၀ ဘယ္အျငိဳးနဲ႕မ်ား

ရင္ကိုခြဲအသဲကိုျခစ္ 

ငါ့အလြမ္းေတြ အေရာင္ရင့္ေစတာလဲ

နင့္မ်က္ႏွာအေရာင္လွဖို႔

ငါ့ေခၽြးေတြေျမက်ခဲ့တာပဲ

ဘာလို႕အမုန္းေတြမိုးလိုရြာခ်ရတာလဲ

နင့္အနားမွာခစားဖို႕ရန္သက္သက္

မာနေတြအရည္ေဖ်ာ္ပစ္ထားတာ

ဒါကိုသြန္ခ်ပစ္လိုက္တယ္

ငါ့ရဲ႕ သိကၡာက

နင့္ရဲ႕ ညစာဟင္းရံတစ္ခြက္လား

အိန္ဂ်ယ္တုိ႔ရဲ႕ အတင္း၀ိုင္းမွာ

ဟားတုိက္စရာအေပါစားျပက္လုံးတစ္ခုလား

နင္ၿပဳံးရင္ ငါေပ်ာ္ပါတယ္ နတ္သမီးေလး

ဒဏ္ရာကဒဏ္ရာဆန္ဆန္

မနာတတ္လြန္းလို႕

ဘယ္ဘက္ရင္ကၽြန္းမွာ

အိပ္မက္ေတြစိုက္ပ်ဳိးတုန္းပါပဲ

ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕သက္တံ့ေတြ

အေရာင္ေတာက္မယ္အထင္နဲ႕ေပါ့……။

                             ♥မိုးဇက္ဒီမြန္း ♥

*နမ္မီးဆစ္ = ကလဲ့စားေခ်တတ္ေသာနတ္သမီး

သူရဲေကာင္းသစ္ပင္

အလွ်ံတေ၀ေ၀နဲ႔ ေႏြကႏၲာလယ္ႀကီးမွာ

၀ါဖန္႔ဖန္႔ ျမက္႐ိုင္းေတာထဲ

တြင္းတူးၿပီး ဘ၀ကုိ ျမႇဳပ္ႏွံလိုက္တယ္....

ေႏြ....ေႏြ....ေခါင္ႏိုင္လြန္းရဲ႕

ေခါင္ႏိုင္တုန္းပူထားဦးေပါ့....

ဟုိမွာ....ေႏြေႏွာင္းတိမ္တစ္အုပ္

ရင္ဘတ္ထဲထုပ္သိမ္းလာတဲ့

မုိးဦးကုိ ငါ့ဆီသြန္ခ်တယ္

မုိးမႈန္ေတြ ဖြဲခနဲလြင့္၀ဲျဖာက်

မုတ္သံုရဲ႕ စည္းခ်က္မဲ့ေတးသြားမွာ

အေအးဓါတ္ကအေသြးထဲထိစိမ့္တယ္....

ရြာ....ရြာထားဦးေပါ့....(ဆရာေတြေျပာသလုိ)

မုန္တုိင္းမွာလည္းေအာက္ဆီဂ်င္ပါပါတယ္....

ေဟာ.....ၾကည့္စမ္း...

ငါ့နံေဘးက ျမက္႐ိုင္းေတြ

သလႅာျဖဴေရာင္ အစက္ေတြနဲ႔

ခိုက္ခိုက္တုန္ေနပါပေကာလား....

ျဖဴေရာ္ညိဳ႕မိႈင္းမိႈင္းနဲ႔ အေငြ႔႐ိုင္းေတြ

၀န္းက်င္တစ္ခုိမွာ ပိန္းပိတ္ေအာင္ၿပိဳလုိ႔

ဒါ....ေဆာင္းတဲ့လား....

ေအးပါ....ေအးပါ....အ႐ုိးကြဲေအာင္ ေအးပါ

ရင္ကုိခြဲ....သင္တု႔ိမ်က္ရည္ ႏွင္းကုိ

ငါေသာက္သုံးပစ္မယ္....

... .... ..... ...... ....... ........ .........

ငုံ႔ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းကင္ႀကီး

ဆယ္စုႏွစ္ကုိတစ္ရက္စြန္းခဲ့ၿပီ

သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းေမြ ဆုိးေမြေတြနဲ႔

ငါ့လက္ေတြ ဆန္႔တန္းႏိုင္ခဲ့ၿပီ

ငါ့မိခင္ေျမႀကီးကုိ ငါ့ေက်ာနဲ႔ကာမုိးႏိုင္ၿပီ

သိုင္းသိုင္း၀ိုင္း၀ုိင္းနဲ႔ ျမက္႐ိုင္းေတြ

ငါ့ေျခရင္းမွာ ၀ပ္စင္းေနတာလည္း ၾကာၿပီ

အရိပ္ခုိသူေတြ....မုိးခုိသူေတြ....

ေဆာင္းခုိငွက္ေတြနဲ႔

ငါ့ရင္ခြင္မွာသိုက္ၿမိဳက္လုိ႔....

ပူလိုက္စမ္းပါ....ေႏြ

ရြာလိုက္စမ္းပါ....မုိး

ေအးလိုက္စမ္းပါ....ေဆာင္း

ပီတိေတြကာမုိးထားတဲ့ ရင္နဲ႔

ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးဆီးခံလိုက္ဦးမယ္

ငါ့....အသက္တစ္ဆုံး.................။

                       ♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

“လြမ္းႀကိဳး႐ိႈက္သံ”

ေကာင္မေလး…
ငါအရမ္းလြမ္းေနတာ သိလား
ငါ့ရင္ဘတ္နားကပ္ နားေထာင္ၾကည့္ရင္
သဲ့သဲ့ေလးၾကားရလိမ့္မယ္
အဲဒါ…လြမ္းႀကိဳး႐ိႈက္သံေလ
ညညဆုိ နင့္အတြက္ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ဖူးတဲ့ကဗ်ာေတြ
တစ္ခါျပန္ဖတ္တုိင္း မ်က္၀န္းမွာ မုိးေတြညိဳတယ္
မုိးေရစုိစုိနဲ႔ ထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့
ကမ္းနဖူးေပၚက အလင္းတုိင္ထိုင္ခုံေလးရယ္
လြမ္းမိတုိင္း သတိရတယ္
အဲဒီမွာ…မွာတမ္းေတြ ေခၽြခဲ့ဖူးတယ္ေလ…
နင္ ထြက္သြားရာ ရက္ကတည္းက
ငါ့တစ္ေန႔တာရစ္သမ္ ယြင္းပ်က္ခဲ့တယ္
မနက္မနက္ဆုိ အသံစာစာနဲ႔
လင္းတတ္တဲ့ လမင္းငယ္
မျမင္ရတာ ၾကာလွေပါ့…
ေနညိဳရင္လည္း အရင္လုိ
ငါ…ေကာ္ဖီမေသာက္ေတာ့
အလြမ္းေတြကုိ ပလိန္းႀကီးေမာ့ေသာက္
စိတ္ေတြေတာင္ ခါးေတာက္ကုန္ေပါ့…
ခုလည္း…အေတြးထဲ နင္စုိးေနလုိ႔
အိပ္ရာေပၚမွာလူးလိမ့္
လြမ္းစိတ္ေလး ေျဖသိမ့္တုန္း
ျခင္ေထာင္အမုိးကႀကိဳးစေလး
ငါ့ပါးေပၚ ျဖာအက်မွာ နင့္ဆံပင္အမွတ္နဲ႔
ေယာင္နမ္းမိေသးတယ္…ေကာင္မေလးရယ္…
နင္ဆုိ…ဟုိးးးးးးးး အေ၀းမွာ
တုိးတုိးေလး ငုိေနမလား……
တိတ္တိတ္ေလး ႐ိႈက္ေနမလား……
ငါ့ရင္လြမ္းႀကိဳး႐ိႈက္သံေတြၾကားရင္သာ
နင္ ျမန္ျမန္ေလးျပန္ခဲ့ပါ
ငါ…ရင္ဖြင့္လုိ႔ ၿပဳံးၿပဳံးေလး ႀကိဳေနမယ္ေနာ္……။

                                        ♥ မိုးဇက္ဒီမြန္း ♥

“အေတာင္ေၾကြငွက္”

“အေတာင္ေၾကြငွက္”

…. …. ….

အေတာင္ဖြင့္စဘ၀

ဂ်စ္ပစီတုိ႔ရဲ႕ လမ္းမမွာ

ေတေလတုိ႔ရဲ႕ က်င့္၀တ္နဲ႔

ေႏွာင္ႀကိဳးမဲ့တိမ္လုိ ေမွ်ာလြင့္

ငါဟာ ဂ်စ္ပစီငွက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္တယ္

ကာလာစုံ ထိန္၀င္းတဲ့ေကာင္းကင္မွာ

အတုိင္းအဆမဲ့ လြင့္ခဲ့တုန္းက

အိပ္မက္ေလးေတာ့ လွသား

မာယာမ်ားတ့ဲ ေလာကမွာ

ခ်ဳိးျမျမအၿပံဳးေတြနဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္

အဲဒီမွာမွ….ငါ အဆိပ္သင့္သြားတာ

မ်က္ႏွာဖုံးတစ္ဖက္ အဆိပ္တစ္ခြက္နဲ႔

၀ံပုေလြတစ္ေကာင္

ငါ့ေနာက္ေက်ာကုိ ဓါးနဲ႔ထုိးလုိ႔

ငါ့အိပ္မက္ေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေၾကြက်

ဘ၀ပါ ေျမခသြားတယ္…

အေတာင္ေတြ နာေနၿပီ

တိမ္ေျခရာမထင္တဲ့ ေကာင္းကင္မွာ

ငါ့သမိုင္းကုိ ထုဆစ္ဖုိ႔

အိပ္မက္နဲ႔ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အေတာင္ေတြ နာေနၿပီ….

ငါ့ အေတာင္ေတြ နာေနၿပီ

ငါ့ အေတာင္ေတြ နာေနၿပီ….

ငါ့ အေတာင္ေတြ နာေနၿပီ…

ငါ့ အေတာင္ေတြ နာေနၿပီ… 

ငါ့ အေတာင္ေတြ နာေနၿပီ………

…………… …………… ……………

အညတရကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္

ေတေလငွက္တစ္ေကာင္

သင့္ရင္ခြင္မွာ ေက်ာခင္းဖုိ႔လာၿပီ

ကမာၻေျမႀကီးေရ…..ရင္ဖြင့္လုိ႔ႀကိဳပါေတာ့……။        ။

♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥

ရင္ကြဲဇာတ္ကဗ်ာ ၁ , ၂ , ၃…….

ေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕ စံပယ္႐ုံမွာ

အျဖဴအစိမ္းေတြ၀တ္စဥ္အခါက

ခ်စ္ျခင္းရဲ႕နကၡတ္ေတြ

ရင္လုံးျပည့္ လင္းျမခဲ့ဖူး

စံပယ္ရနံ႔တသင္းသင္းနဲ႔

ၾကက္ဆံၿမီးတစ္ပင္ရဲ႕ ရစ္ပတ္မႈမွာ

ရင္တစ္ခုလုံး ကြဲခဲ့ဖူးတယ္….

… … … … … …

ေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕ ကံ့ေကာ္႐ုံမွာ

ဂ်င္းပင္ေတြ၀တ္စဥ္အခါက

ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ နကၡတ္ေတြ

ရင္လုံးျပည့္ လင္းျမခဲ့ဖူး

ရွန္ပူရနံ႔တသင္းသင္းနဲ႔

ခၽြန္ျမျမဂုတ္၀ဲေလးရဲ႕ ထုိးစိုက္မႈမွာ

ရင္တစ္ခုလုံး ကြဲခဲ့ဖူးတယ္….

… … … … … …

ေလာကရဲ႕ ဇာတ္ခုံေပၚမွာ

ဘ၀၀တ္႐ုံ စၿခဳံစဥ္အခါ

ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ နကၡတ္ေတြ

ရင္လုံးျပည့္ လင္းျမျပန္ၿပီ

ေလာကဓံရနံ႔တသင္းသင္းနဲ႔

အျဖဴေရာင္စည္းေလးရဲ႕ ျခားနားမႈမွာ

ရင္တစ္ခုလုံး ကြဲရဦးမယ္….

… … … … … … … … … … …

… … … … … … … … … … …

… … … … … … … … … … …

… … … … … … … … … … …

… … … … … … … … … … …

… … … … … … … … … … …

… … … … … … … … … … …

                       ♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥